วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ทุกวันนี้จะทำอะไรก็ตาม  ใจของฉันคิดถึงเธอเสมอคิดถึงทุกวินาทีทุกลมหายใจ
แม้เราจะห่างกันเกือบเดือนแล้วก็ตาม  ใจยังคงมั่นกับเธอตลอด
ฉันบอกกับตัวเองเสมอว่า  หากเรารักใครเราต้องจริงใจและซื่อสัตย์กับคนที่รักจนชั่วนิรันดร์

หากทำไม่ได้ให้ฉันตายอย่างหมาจะดีกว่าเพราะว่าสุนัขมันยังรักของของมันเลย
จนมันยอมแรกชีวิตให้ได้โดยไม่ได้ลังเล ฉันเป็นคนหากทำไม่ได้ก้ไม่รู้จะใช้คำว่ามนุษย์ทำไม
สิ่งที่ฉันกล่าวมาฟ้าดินเป็นพยาน หากฉันทำไม่ได้ผิดสัญญาขอให้ข้าพเจ้าไม่ได้ผุดได้เกิดเลย
คิดเสมอว่าคนเราเกิดมาแค่ชีวิตเดียวไม่ได้ตายแล้วฟื้นมาได้อีก
หากว่ารักใครแล้วอยากดูแลเขาให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุด
ยามเราใกล้กันอยากทำอะไรให้เธอดีที่สุด ยามไกลกันจะซื่อสัตย์และภักดีเพียงเธอ


แม้เราจะไกลกัน แต่หัวใจเราใกล้กันเสมอำม่มีอะไรแยกเราออกจากกันได้
ทุกครั้งที่เจอปัญหา อุปสรรคมีเพียวคนรักที่เข้าใจเสมอ
คนแรกที่คิดถึงคืนคนที่เรารัก ไม่ใช่แค่เรื่องทุกข์
เรื่องที่สุขใจเรารู้ข่าว คนแรกที่อยากบอกและเล่าให้ฟังก็คือคนรักนั้นเอง


ยามที่เธอทุกข์นั้น เราจะพยายามทำให้เธอลืมความทุข์นั้นไป
ยามที่เธอต้องไปไหนมาไหน คอยห่วงหาตลอด
คิดถึง คอยกังวลว่าจะเป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย อยากไปอยู่ใกล้ดูแลเธอตลอด
แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะด้วยหน้าที่ที่ต้องทำและรับผิดชอบ
ได้แต่คอยดูแลห่างๆ คิดถึงเธอเสมอ ไม่ว่าจะยามนอนตื่นฝันก็ยังคงคิดถึงเพียงเธอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น